Koń Przewalskiego

Esperanza

Koń Przewalskiego (Equus przewalskii) - jedyny dziko żyjący gatunek koni. Ostatnie dziko żyjące osobniki spotyka się w Mongolii i Chinach.

Klasyfikacja gatunku nie jest jednoznaczna. Obecnie spotyka się trzy stanowiska:

1. wyżej przedstawione - Equus przewalskii jako odrębny gatunek rodzaju Equus
2. Equus ferus przewalskii - podgatunek konia dzikiego (Equus ferus)
3. Equus caballus przewalskii - podgatunek konia domowego (Equus caballus)

Historia

Gatunek ten został nazwany na cześć rosyjskiego odkrywcy, podróżnika i geografa Nikołaja Przewalskiego, który w 1879 r. zebrał materiały badawcze, na podstawie których Poliakov opisał to zwierzę w 1881 roku. Wiele koni Przewalskiego zostało schwytanych na początku XX wieku i umieszczonych w ogrodach zoologicznych. Z tych 12-15 rozmnażało się w niewoli i od nich pochodzi obecna populacja tego gatunku.

Wygląd

Przypomina konia domowego, od którego odróżnia go krótka, stojąca grzywa oraz brak grzywki na czole. Ponadto różni się ilością chromosomów, choć krzyżówki są płodne.

Wymiary:

* długość 180 cm - 230 cm oraz ogon do 90 cm,
* wysokość w kłębie - 125 - 145 cm,
* ciężar około 200-350 kg,
* klacze mniejsze od ogierów.

W szacie letniej sierść krótka, rdzawa na grzbiecie i bokach, brzuch żółtobiały. W szacie zimowej sierść dłuższa i jaśniejsza. Na grzbiecie ciemna pręga. Nogi pręgowane do wysokości mniej więcej kolan.

Populacja

Niegdyś zamieszkiwał w licznych stadach stepy i półpustynie Azji Środkowej porośnięte przez roślinność halofilną. Dobrze rozmnaża się w niewoli.

W ogrodach zoologicznych na całym świecie w 2005 żyło około 1500 koni tego gatunku wywodzących się od 31 koni które umieszczono w zoo w 1945 oraz około 250 koni żyjących na wolności w Mongolii.