Koń lipicański

Esperanza

Historia

Nazwa rasy pochodzi od niewielkiej wsi Lipizza na Słowenii, gdzie już w XVI wieku wyhodowano te wspaniałe, szlachetne konie. Konie lipicańskie powstały na bazie koni rasy Karter – starej rasy słynącej z wytrzymałości, siły i prędkości. Krzyżowano je z najwspanialszymi przedstawicielami rasy hiszpańskiej i neapolitańskiej, sprowadzano też do tego celu konie z duńskiej stadniny dworskiej Fredeiksborg i niemieckiej Lippe-Buckeburg. Na początku XVIII wieku rozpoczęto też dolew czystej krwi arabskiej.

W 1735 roku założono w Wiedniu Hiszpańską Szkołę Jazdy. Do dziś wspaniałe, siwe konie lipicańskie są tam hodowane i szkolone według ostrych, rygorystycznych kanonów klasycznej szkoły jazdy.

Wygląd

Konie lipicańskie osiągają od 155 do 158 cm w kłębie. Ich sylwetka jest zwarta, muskularna, z mocnym, bardzo muskularnym zadem. Głowa jest mocna, pięknie ukształtowana, o lekko wypukłym profilu, szyja długa, smukła, muskularna, wygięta w piękny łuk. Łopatki są skośne, kości mocne, krok elastyczny.

Do końca ubiegłego stulecia konie lipicańskie występowały w niemal wszystkich typach umaszczenia. Obecnie najbardziej pożądana jest maść siwa. Źrebaki przychodzą na świat kare lub skarogniade, dopiero w wieku siedmiu do dziesięciu lat uzyskują siwomleczną maść. Niewielka część koni nie wybarwia się i na zawsze już pozostaje kara.

Charakter

Konie lipicańskie to wrażliwe, pełne temperamentu zwierzęta. Nauka zajmuje im nieco więcej czasu niż innym rasom, ale efekty są znacznie bardziej spektakularne. Lipicany to konie łagodne, posłuszne, bardzo pracowite i przyjaźnie nastawione. Bardzo przywiązują się do opiekuna, są wierne i lojalne. Cechuje je inteligencja i wytrwałość. Są też wyjątkowo długowieczne – często dożywają 30 lat, niemal do końca życia zachowując temperament i wspaniałą prezencję.