Koń achał-tekiński

Esperanza

Historia

Pochodzą od koni turkmeńskich.

Swoją nazwę konie achał-tekińskie zawdzięczają turkmeńskiemu plemieniu koczowniczemu Tekke. Konie te mieszkały na pustyni, najczęściej w namiotach wraz ze swoimi panami (podobnie jak konie arabskie). Stepy i pustynie Turkmenistanu są gorące latem i mroźne zimą, dlatego koczownicy owijali swoje konie w derki. Nawet dzisiaj podróżujący do Turkmenistanu mogą zobaczyć tam konie owinięte w tradycyjne derki, z których każda ma własną nazwę. Konie achał-tekińskie oczywiście mogą się obejść bez tego okrycia, gdyż są zwierzętami bardzo wytrzymałymi, odpornymi i silnymi, ale tradycja jest bardzo ważna dla potomków nomadów.

Konie achał-tekińskie miały wielki wpływ na wiele współczesnych ras europejskich za sprawą ogiera Turkmain Atti i jego synów, którzy kryli klacze we wschodniopruskiej hodowli.

Wygląd

Konie achał-tekińskie zwane są chartami wśród koni, gdyż wyróżniają się smukłą, gibką sylwetką i są niezwykle szybkie. W kłębie mierzą od 152 do 164 cm. Ich głowa ma prosty profil, jest sucha i szlachetna. Oczy duże, bystre, pełne wyrazu, uszy długie, ruchliwe. Szyja jest długa, prosta i wyniosła. Pierś wąska, głęboka i muskularna, grzbiet długi i prosty, zad szeroki i siny. Kończyny długie, smukłe, suche, z wysoko osadzonymi stawami.

Sierść, grzywa i ogon są gładkie, jedwabiste. Najczęstsze umaszczenia to kasztanowate i gniade z rudym połyskiem, ale występuje tez maść siwa, kara i bułana.

Charakter

Jest to wrażliwe i dumne zwierzę obdarzone dużym temperamentem. Niełatwo zyskać jego przyjaźń i zaufanie, ale tym, którym się to udało, odpłaci wiernością i lojalnością. Nie należy do łagodnych i potulnych koni, potrafi pokazać swoją rogatą naturę – upór, krnąbrność i niezależność. Wymaga dobrego traktowania i cierpliwego, zaawansowanego jeźdźca.

Użytkowość

Koń achał-tekiński jest koniem wszechstronnym. Świetnie sprawdza się w sporcie (skoki, ujeżdżanie, biegi długodystansowe), ale nadaje się tez do jazdy rekreacyjnej. Ceniony jest za elastyczny, wydajny chód oraz szybkość

Ciekawostki

Konie achał-tekińskie wsławiły się jako zwycięzcy najdłuższego biegu długodystansowego byłego ZSRR z Asztabanu do Moskwy (4300 km). Konie pokonały tę trasę w 84 dni (z czego 360 km przez bezwodną Pustynię Karakum - w 3 dni). Tego rekordu nigdy nie udało się pobić.

Hodowle

Konie achał-tekińskie hodowane są głównie w Turkmenistanie. W Niemczech jest około 200 koni tej rasy, niewielkie hodowle prowadzone są też w Austrii, Bułgarii, USA i we Włoszech.